KOLEKCJA

Szare ulice,  domy, tramwaje i chłopak z dziewczyną w białych adidasach- wszystko ją drażniło. Była zła i zawiedziona. Włóczyła się po mieście do wieczora, choć siąpił deszcz. Potem usiadła w kawiarni i czekała aż przestanie padać. Zamówiła wino, potem drugie i rozejrzała się, ale wokoło były jedynie jakieś baby i laptopowiec zastukany w ekran z druciakiem na nosie. Przejrzała gazetę. Zainteresowało ją zdjęcie zaginionej dziewczyny. Jedna z jej koleżanek wyjechała za granicę i slad po niej zaginął. Nie odzywała się od wielu miesięcy. Jej telefon nie odpowiadał. Ostatnio pracowała u jakiegoś faceta w Krakowie. Mówiła, że dobrze zarabia i wynajmuje mieszkanie. Kiedy Natalia chciała ją odwiedzić, powiedziała, że wyjeżdża i ucichła. Nigdy nie była wylewna. Jednak to milczenie było niepokojące. Może powinnam zgłosić to na policję...? Nie miała rodziny. Ojciec alkoholik zmarł kilka lat temu. Radziła sobie. Skończyła nawet jakieś studia. Trzeba to zgłosić. Może spotkało ją coś złego...? Natalia przejrzała zdjęcia w telefonie i odnalazła ją. Była bardzo szczupła i wyglądała na czternaście lat, choć w rzeczywistości była starsza niż ona. Wysłała zdjęcie na swój email na wszelki wypadek. Było tylko jedno i mogłaby je skasować a na policji na pewno będzie potrzebne. Tak koniecznie to zrobię - pomyślała   i wyszła z kawiarni. Odebrała bagaż ze skrytki i wsiadła do pociągu. Zdegustowana, mijała kolejne przedziały aż trafiła na swój. Pod oknem siedziała dziewczyna w jasnych dżinsach, modnie podartych i przeglądała się w lusterku. Natalia szybko nawiązała rozmowę. Potrzebowała kogoś, kto jej wysłucha, bo wszystkie plany spędzenia w Krakowie pięknego tygodnia runęły jak lawina. Dziewczyna pod oknem miała na imię Iza i słuchała uważnie. Natalia wylewała z siebie złość i gorycz z całego dnia:

- Ta franca, moja ciotka ma  nogi porośnięte  włosami i chodzi bez rajstop  a w domu zimno jak diabli.  U nich 12 stopni to  ciepło. Nie opalają mieszkania,  rozumiesz to...?! Ja w rajstopach marzłam a ona bez pończoch latała jak fryga w tej długiej, czarnej opończy z lumpexu. Pewnie jej wygodził mężulek, to się rozgrzała, ale mnie franca położyła w zimnym pokoju i jeszcze mi dała cienką kołdrę przykrytą starą kapą z dziurami. Co za świnia. Marzłam i budziłam się, ale miałam nadzieję, że jak u nich zostanę, to może kogoś spotkam. Wzięłam  fajne ciuchy i miałam iść do kina albo jakiegoś pubu. Na pewno ktoś by się znalazł, ale ta franca spławiła  mnie jednym zdaniem. Nie zapomnę jej tego i powiem matce, żeby jej więcej nie przyjmowała. Jak ta pinda do nas przyjeżdża to matka tydzień wcześniej zaczyna gotować, bo Rafałek przyjeżdża z Iwonką. To taka wspaniała para!, tak się kochają, tak wspaniale wychowują dzieci, ona taka zaradna, taka zdolna, tak dobrze prowadzi dom, choć im się nie przelewa.... i och i ach! I od tych zachwytów matki rzygać się chce.

Nie lubisz jej co...! uśmiechnęła się Iza i w jej oczach pojawił się błysk zrozumienia.

Nienawidzę tej małpy! -wykrzyknęła Natalia

Może się boi, że on ją zdradzi, dlatego się ciebie pozbyła. To chyba nie byłoby trudne...? - spytała Iza uśmiechając się i patrząc na nią z uznaniem

Lubię Rafała. To fajny facet ale co bym z niego miała....? To golec po pierwsze a po drugie na upartego mógłby być moim ojcem. 

- Mówiłaś, że jest przystojny -ciągnęła Iza 

- Po chus  mi żonaty facet, w dodatku bez kasy takich jest na pęczki i jeszcze  dzieciaty... - odpowiedziała Natalia

Dziewczyny umilkły. Deszcz znowu zaczął padać i usypiał je. Natalia przykryła się płaszczem i zaczęła drzemać. Była zmęczona po nieprzespanej nocy..., wyciągnęła z walizki sweter, zwinęła go jak wałek i podłożyła pod głowę a stopy wsunęła pod kurtkę Izabeli. Cieszyła się, że znalazła bratnią duszę. Zaproszę ją do siebie,  jak tylko się obudzi- pomyślała.  Matka na pewno się zgodzi. A może potem ona zaprosi mnie do Warszawy...? Mówiła, że mieszka na Pradze. Może w Warszawie kogoś spotkam...?   Czuła się bezpiecznie przy nowej koleżance i odetchnęła.  Miała piękny wełniany  płaszcz, który okrywał ją ciepło jak jesienny pled. Złość na ciotkę  przycichła jak burza i siąpiła deszczem jak krople za oknem.  W przedziale było cicho i spokojnie. Natalia usnęła na dobre. Pociąg jechał miarowo w noc i dudnił po szynach. Iza też przykryła się kurtką i zamknęła oczy, ale nie spała.  Opowieść Natalii przypomniała jej własną ciotkę, której nienawidziła z całego serca i każdego dnia życzyła jej śmierci.  Przeniosła się na fotel obok Natalii i wyciągnęła nogi. Poprawiła jej płaszcz, żeby okryć stopy. Na szczęście był dostatecznie długi. Koleżanka spała jak suseł. Lubi ciepło - pomyślała Iza i uśmiechnęła się. Przykryła się kurtką i delikatnie przytuliła się do Natalii, sięgając po jej torebkę. Na następnej stacji   szybko wstała  chwyciła plecak i prawie biegła do wyjścia. Nikt jej nie ścigał.  Kiedy pociąg odjechał, rozejrzała się po peronie, weszła na dworzec i zajrzała do środka zdobyczy. W portfelu było 200zł i karta płatnicza. Wypróbuję ją- pomyślała i spojrzała na rozkład. Pociąg do Krakowa był za  godzinę. Podeszła do kasy i poprosiła o bilet ulgowy. Z niepokojem przyłożyła kartę do czytnika  i po chwili bilet już był w jej ręku. Czy gdzieś tutaj jest „Żabka” spytała, albo sklep nocny. ?

Niedaleko na pewno zdążysz- powiedziała kasjerka

 Dziewczyna rozejrzała się trwożliwie. Bała się policji. Wszystko zepsują i jeszcze zabiorą, co się da. Weszła do toalety i jeszcze raz dokładnie przejrzała portfel. Bilety tramwajowe zostawiła. Notes wyrzuciła do kosza. Prawo jazdy też. Potem dowód osobisty i wszystkie rachunki jakie były oraz   karty do sklepów. Zostawiła pieniądze i medalik w małej kieszonce. Może się przyda? A  teraz telefon! Siedząc na kiblu włączyła go i kasowała po kolei wszystkie wiadomości i zdjęcia.  Tamta nie zadzwoniła. Jeszcze nie wie. Niech sobie śpi idiotka. Miała dwieście złotych i zamiast jechać do Zakopca pojechała do domu, bo ciotce nie pasowało... wyjęła z telefonu kartę.  Spuściła wodę i ucieszyła się, gdy karta wirując, spłynęła na zawsze.

Teraz torebka jest moja. Nawet jak mnie złapią, to nikt nie będzie o niej wiedział. Nie ma śladów. Jest moja.

Wyszła z toalety  i stanęła przed lustrem. Umalowała usta. Potem szybko pobiegła do Żabki, wybrała sok,  bułki, czekoladę, suchą kiełbasę, papierosy i hot-dogi. Sprzedawczyni uwijała się szybko. Karta znów zadziałała.

 Wsiadła do pociągu, usiadła na wolnym miejscu i odetchnęła. To był bardzo udany wieczór. Miała bilet, papierosy, pieniądze, jedzenie... Po prostu wspaniale. Była szczęśliwa. Taki łup już dawno jej się nie trafił. Z radością otworzyła torebkę i obejrzała kosmetyczkę.  Był w niej tusz markowy i puder „Make up forever”, który oglądała w Seforze i cień do powiek i błyszczyk Diora. Skąd ona ma tyle kasy?- pewnie od matki. Ale głupia... Ja bym tej ciotce nie darowała.  Mnie by tak łatwo nie wyrzuciła... Iza  ponownie obejrzała telefon  i zaczęła planować: Sprzedam albo zostawię sobie. Ciekawe, jak długo będzie działać karta? Trzeba kupić coś jeszcze... bon podarunkowy za 50 złotych. Do trzech razy sztuka.  Torebka też ładna- przyda mi się. Mogłam zabrać neseser, pewnie tam miała fajne ciuchy ale lepiej mniej a pewniej. To była jej zasada. Jej koleżanka zawsze była zbyt łakoma. Nie umiała przestać i siedzi w poprawczaku. A ona umie czekać i nie da się złapać. Jak kasa się skończy, wróci do bidula. W bidulu  trochę posiedzi, uśmiechnie się, pójdzie do szkoły i zaliczy listopad.  Zawsze jej idą na rękę i dają kolejną szansę.  Dobrze, że nic nie powiedziałam, bo by mnie znalazła a tak nic nie wie.  Spojrzała w okno i ogarnęła ją pustka, weszła w nią zimnymi włosami jak topielec. Iza wzdrygnęła się z obrzydzenia i czym prędzej otworzyła torebkę, żeby się pocieszyć  Wyjęła batonik i zjadła łapczywie, potem drugi. Włączyła  swój telefon, wybrała muzykę i założyła słuchawki. Do przedziału weszła starsza kobieta i powiedziała dzień dobry. Iza burknęła pod nosem i to było wszystko. Nie miała zamiaru gadać ze staruchą, najchętniej, by ją wyrzuciła. Zamknęła oczy i próbowała zasnąć, jednak sen nie przychodził. Przypomniała sobie dom i pijaną matkę i bełkot, którego nienawidziła, smród papierosów i kiepskiej wódki.

  W Krakowie rozejrzała się po peronie. Ludzie wysiadali a ona wśród nich z plecakiem. Wyglądała jak turystka. Był weekend. Jesienny i zamglony ale ciepły. Wyszła na zewnątrz i poszła do galerii. Kupiła bon podarunkowy za 50 zł na gorsze czasy i był to ostatni zakup, bo karta przestała działać.  Wyszła na parking. Na podjeździe dla inwalidów stał piękny czarny mercedes z napisem „Andrew”  na desce rejestracyjnej. Samochód lśnił jak lustro. Taki by mi się przydał... Ciekawe, kto nim jeździ...? Rozejrzała się uważnie, ale nikogo nie było. Psów też nie było. Pewnie się wynieśli albo zasnęli po deszczu. Stanęła patrząc na samochód. Jej adidasy odbijały się w czarnej masce i były wielkie jak rakiety tenisowe. Wyjęła telefon i zrobiła zdjęcie.

Podoba ci się...?- spytał ktoś niespodziewanie.

 Piękny - powiedziała poważnie. Takim mogłabym jechać i jechać...

Mogę cię podwieźć-  powiedział  mężczyzna w granatowych spodniach i niebieskiej koszuli, która wystawała spod ciemnej kurtki z czarnej skóry.

- To pana?  - spytała

-Tak- odparł

- No nie wiem.... - powiedziała powoli taksując go szybko, miałam jechać do Zakopanego do ciotki i zaspałam w pociągu a teraz trzeba czekać.... Kłamała jak najęta i była w tym dobra.

- Mogę cię tam podwieźć- powiedział - ale nie dziś- dodał z  uśmiechem

- Może? - powiedziała powoli-  może to niezła myśl i uśmiechnęła się zachęcająco...

Facet wyglądał na 50 lat, był sztywny i pewny siebie. Te granatowe spodnie w ogóle jej się nie podobały ale  głos  był mocny i niski

Bogaty pomyślała, dlatego taki ważniak...

Może kawa albo czekolada- spytał?

Wolę czekoladę- powiedziała i odeszła od samochodu. To chodźmy do McDonalda- powiedział zdecydowanie. Iza ucieszyła się. Wygląda jak mój ojciec. Nikt nie zaczepi tatusia z córeczką. Spojrzała na tablicę rejestracyjną, by zapamiętać numer i zapisała go w myśli. Kiedy podszedł do niej z plastikowym kubkiem, wypiła połowę i powiedziała cicho:

 Niech pan poczeka, muszę do toalety.

Dobrze- zgodził się sztywno i spojrzał na zegarek

Smarkata -pomyślał- ale była w jego typie, szczupła z długimi prostymi włosami i bardzo ładną twarzą. Wygląda na siedemnaście, siksa... i ta buzia czarnego aniołka... a jeśli nie wróci...? pomyślał z niepokojem... Uśmiechnął się, kiedy zobaczył, że idzie w jego kierunku w modnie podartych dżinsach z szerokim uśmiechem. 

Może jesteś głodna -zapytał?

Tak, coś bym zjadła- odparła

To jedziemy! Znam świetny lokal- powiedział zdecydowanie.

Wierzynek?-spytała

Nie, Wierzynek jest teraz kiepski, to nie to, co kiedyś -odparł

Pewnie za drogi...?- powiedziała dziewczyna

Nie o to chodzi, brak wyboru – odparł- a sosu na talerzu dosłownie trzy plamki. Trzy małe kleksiki- nie przesadzam. Znam o wiele lepszy lokal, jedzenie  dobre i można się najeść.

Wolałabym się przejść...nie znam pana

Słusznie powiedział. Jesteś ostrożna. To mi się podoba, ale mów mi po imieniu- Andrzej.

A jak ty masz na imię...?

Izabela

Piękne imię i piękna dziewczyna- powiedział poważnie. Wziął na ramię jej plecak i dodał: - -   Rzadko chodzę, ale biorę udział w biegach maratońskich 

W biegach?- spytała

Tak to poprawia kondycję. Jeżdżę albo biegam- pieszo nie chodzę. Nie ma potrzeby.

Hm... powiedziała cicho

Jednak dziś zrobię wyjątek- dla Ciebie- podkreślił

Stary – pomyślała dziewczyna, patrząc na jego zmarszczki i cienie pod oczami. Na pewno farbuje włosy i ma implanty, pewnie tak...

Gdzie mieszkasz -spytał?

W Szczecinie -odparła

To kawał drogi....i jedziesz w góry sama bez chłopaka...?

To przesłuchanie? - spytała zaczepnie

Chciałbym o tobie coś wiedzieć...?

Po co?-odparła

Podobasz mi się, zabrałbym  cię na swój jacht.   

Hasło jacht zadziałało. Zmarszczki mężczyzny od razu zmalały i wydał się młodszy.

Ciekawe, jaki ten jacht.... pokażesz zdjęcia?- spytała

Jasne- odparł .

W lokalu był półmrok i leciała jakaś stara melodia. Kiedy kelner przyniósł kartę wybrała drogie danie z borowikami i martini jak w filmie. Andrzej wybrał tylko sałatkę i wodę.

Nie jadam w nocy- powiedział. 

Po dwóch kieliszkach martini Iza promieniała. On jest nawet podobny do ojca myślała ale tamten od razu by się nachlał, a ten popija wodę. 

Może dżin z tonikiem? - zapytał

Nie dziękuję

Na razie wystarczy -pomyślała -Jeszcze mnie schleje i zaciągnie nie wiadomo gdzie jak w powieściach kryminalnych które czytała namiętnie. Jeszcze na dworcu, gdy zaproponował czekoladę wysłała SMS do koleżanki z numerem rejestracyjnym jego samochodu a wcześniej zrobiła zdjęcie. Lubiła czytać i to jej pomagało. W bidulu zapisali ją do prywatnej szkoły, gdzie poziom był taki, że bez problemów zaliczała semestr nawet jak miesiąc czy dwa nie było jej w szkole.

Rodzice nie boją się puszczać ciebie samej...?- zapytał ponownie -

Jestem pełnoletnia - odparła. Skończyłam liceum i myślę o wyjeździe do Holandii. Mam koleżankę, która pracuje na zmywaku w jakiejś knajpie i bez problemu załatwi mi pracę. Zobacz to ona. (Pokazała mu zdjęcie na wyświetlaczu). Tutaj nie ma szans  a tam można zarobić.

 Z ożywieniem opowiadała o swoich planach i pokazała kolejne zdjęcia. W tym wypadku nie musiała kłamać. Ta koleżanka to było jakieś wyjście. Tyrać tutaj za grosze nie miała zamiaru.

Możesz pracować u mnie jako sekretarka - powiedział

A ile zarobię?

Na początek dwa tysiące a potem zobaczymy

Czemu nie , mogę spróbować..., ale nie mam mieszkania - dodała

Mam wiele mieszkań w całej Polsce, tutaj też mam mieszkanie, możesz zobaczyć, jeśli chcesz... Miałem dziewczynę. Była studentką. Dałem jej mieszkanie, które opłacałem i trzy tysiące na miesiąc a potem dałem jej nawet dostęp do konta, ale ukradła wszystko i wyjechała.

Przykre -powiedziała

Było na nim tylko czterdzieści tysięcy. Utworzyłem to konto, aż tak głupi nie jestem. Za-brała wszystko i zniknęła bez słowa - ciągnął dalej.

Izabela spojrzała na jego twarz i nic nie powiedziała. W sztywnych szczękach, starannie wygolonych było coś jak grymas smutku. 

Lubię młode dziewczyny. Stare mnie nie interesują – powiedział po chwili niespodziewanie

A żona?- spytała

Żona ma dom i pensję, widzę ją dwa razy w roku i wystarczy. Niczego jej nie brakuje, Opłacam wszystko. Niech sobie żyje jak chce.

Jak zarobiłeś pieniądze na te mieszkania?- spytała

Kiedyś zacząłem od handlowania. Kupowałem towary w Turcji i sprzedawałem tutaj. Nie musiałem inwestować za dużo. Potem dawali mi towar nawet bez pieniędzy, miałem zaufanie i brałem coraz więcej ale zawsze płaciłem. Trzeba płacić. To się opłaca. Mieszkania były tanie, nie to co dziś. Kupiłem dwa mieszkania w Warszawie potem następne dwa, potem cztery. Potem kamienicę a dziś to jest majątek i nie muszę pracować. 

Miałeś farta- powiedziała Iza

Jestem inteligentny – odparł i spytał

Więc jak? Pojedziesz do mnie? Mam tutaj małe mieszkanko wyłącznie dla siebie. Możesz w nim zamieszkać jeśli chcesz...  Często wyjeżdżam, nie lubię siedzieć w jednym miejscu. Zwiedziłem już pół świata. Skinął na kelnera i zapłacił rachunek.

Ten kelner taki smutny – powiedziała Iza 

Nawet kelner ma prawo do miłości, ale widać mu nie wychodzi- powiedział z przekąsem

Dlaczego? -zapytała

Bo jest tylko kelnerem – odparł

 Kiedy jechali przez miasto Iza starała się zapamiętać drogę.  Samochód  zatrzymał się przed szlabanem w pobliżu wieżowca, a kiedy szlaban się uniósł, przejechał gładko i miękko i zatrzymał się w miejscu z narysowaną kopertą.

Jak tu wygodnie, aż szkoda wysiadać...powiedziała Iza

Lubię samochody klasy S, bo spełniają moje oczekiwania- powiedział mężczyzna. Potem weszli do budynku i do windy. Iza  bała się trochę, ale pomyślała, że tu jest zbyt dużo ludzi i kamer, żeby coś miało jej grozić. To by się mu nie opłacało. Wjechali na ostatnie piętro i weszli do kawalerki, gdzie połowę pokoju zajmowała rozłożona kanapa z pościelą. Nad nią wisiał obraz olejny z bardzo młodą dziewczyną, podobną do Japonki.  Dziewczyna miała długie kucyki spadające na ramiona i maleńkie piersi jak u dwunastolatki. Stała w szerokim rozkroku z wypiętymi wargami a druga dziewczyna zbliżała do nich twarz siedząc u jej stóp. Obie były nagie. Iza od razu zauważyła ten obraz i wielkie okna na pół ściany. Dwa okna narożne z widokiem na panoramę miasta.

Patrzyła z podziwem i zachwytem na światła wokół, gdy noc wchodziła do pokoju. Była tam tylko jedna zapalona lampa i dwa krzesła przy niewielkim, owalnym stole. Iza stanęła przy laptopie na szerokim parapecie i rozejrzała się po pokoju. W głębi był aneks kuchenny z zabudowaną lodówką i niewielką płytądo gotowania.  Na parapecie zamiast kwiatów stały olbrzymie  fallusy. Były czarne, orzechowe i brązowe. Największy z nich sięgał do sufitu. Na półce nad drzwiami fallusy były mniejsze, niektóre kolorowe. Wyglądały jak wyrzeźbione w chwili wzwodu. Mężczyzna podświetlił je lampką widząc zainteresowanie dziewczyny.

To moja kolekcja kutasów- powiedział powoli. Te na oknie przywiozłem z Afryki. Są z mahoniu, bambusa i hebanu a te tutaj z rożnych krajów. Ten biały marmurowy z Grecji, te kolorowe z Filipin. Podobają ci się?

Mhm....- odparła zmieszana

Zaczerwieniłaś się... dlaczego? I po raz pierwszy roześmiał się głośno i z jego twarzy przez chwilę zniknęła sztywność jak maska

Jest podobny do mojego ojca- pomyślała Iza i odetchnęła z ulgą. Niepotrzebnie się bałam. Weszła do łazienki, zapaliła światło i przekręciła klucz. Jej legitymacja była dobrze ukryta pod poszewką kurtki. Wysłała do koleżanki SMS z adresem mieszkania i pochyliła się nad umywalką z mydłem w kształcie fallicznym. Nawet ręcznik miał jego rysunek. 

On ma świra -pomyślała. Same chuje. Ciekawe ile ma lat? Bogaty- to odmłodzony. Może mieć ze sześćdziesiąt, pewnie tak. Jest taki stary i te spodnie takie okropne, ale ma jacht. W tym momencie zobaczyła siebie na jachcie w zachodzącym słońcu. Piękny młody chłopak mył jej długie włosy, gdy patrzyła w dal a dziadek dogorywał w kajucie na dole. Był taki film , gdzieś go już widziała... On ma jacht

Kiedy wyszła z łazienki i stanęła przy oknie zapytała: te medale to także kolekcja....?

Tak, odparł to moje medale z maratonów. Wisiały w jednym miejscu na tablicy jak obraz. Stanął za nią z tyłu i powoli rozdzielił jej włosy a potem założył frotki i powiedział: jesteś piękna.

Izabela odwróciła się i powiedziała: Tak jak na obrazie...

Podszedł jeszcze bliżej i objął ją delikatnie: 

Chciałbym, żebyś tu została

Wiem o tym- powiedziała cicho i pomyślała, że jego perfumy pięknie pachną

Ale jest taki sztywny- niepodobny do wujka … on nie farbuje włosów i ma 40 lat.

W tym momencie mężczyzna uszczypnął ją w pośladek i przeniknął ją dreszcz obrzydzenia. Odsunęła się niechętnie. Głupi dziadek- pomyślała i dodała głośno:

Jeśli chcesz,żebym została, zostanę, ale pieprzyć się z tobą nie będę. Nie jestem gotowa. Nie dziś. Jeśli ci to nie odpowiada- wychodzę. 

Mężczyzna przez chwilę popatrzył na nią ze złością, potem ze zdziwieniem i powiedział powoli i wyraźnie:

 Ja nie jestem w gorącej wodzie kąpany...

Wygrałam- pomyślała 

W pokoju zapadła cisza.  Andrzej włączył muzykę.

Jeśli ci nie odpowiada, znajdź coś, co lubisz.

W porządku- odparła – lubię te stare kawałki.

Muzyka Franka Sinatry nie była jej obca. Często słuchała jej z wujkiem. Wujek który był jej pierwszym kochankiem mówił do niej często: Jesteś piękną dziewczyną, nie sprzedawaj się tanio. Kiedy miała problem, szła z nim do niego. Lubił ją. Rozkładał koc na podłodze, zaparzał herbatę i pieścił ją długo i powoli. Był starym kawalerem i nie był pijakiem. Lubił się z nią kochać, miał dobre, brązowe oczy. Właściwie to on był jej ojcem. To do niego najczęściej uciekała z domu. I tak jej nikt nie szukał.  To on zaraził ją „Wyspą skarbów.” To dzięki niemu znała stare powieści J Verne. Słuchali ich długo w noc z audiobooków. Zasypiała przytulona do niego a rano przynosił jej herbatę. To u niego czytała kryminalne powieści Agaty Christie, Rajmonda Chandlera, Grahama Greena a Nawet Umberto Eco. „Imię Róży” oglądali trzy razy. To dzięki niemu była najlepsza w klasie z polskiego. Potrafiła bez trudu napisać wypracowanie albo zwyczajnie ściągnąć z internetu.  Któregoś dnia u wujka pojawiła się wysoka blondynka i to był koniec. Rządziła się tam jak u siebie a on patrzył na Izę i spuszczał wzrok. Na stole było pełno zakupów. To ona wszystko przyniosła. 

Dlaczego nie jesteś w szkole? - spytała

A co cie to obchodzi....?- odpowiedziała Iza zaczepnie, a wujek skulił się na fotelu i nic nie powiedział.

To ta blondyna umieściła ją w bidulu, to ona zabrała jej miejsce. Nienawidziła jej z całego serca. Miała o tym powiedzieć Natalii, ale w porę ugryzła się w język, kiedy zobaczyła jej torebkę. O czym tu mówić? Matka któregoś dnia spytała:  Skąd masz te wszystkie ciuchy? Tak za darmo ci daje? Była pijana i zła, że wódka się skończyła. Daj papierosa powiedziała do córki a jak nie to pójdę na policję. Już ja cię nauczę ty k....!  Od tamtej pory nie zostawała u niego na noc a kiedy mu o tym powiedziała, był przerażony.

O czym tak myślisz?- spytał  Andrzej  

O domu- odparła

      -Może obejrzysz film a ja tymczasem wezmę prysznic – spytał

      -Ok poradzę sobie - odparła

Mężczyzna wszedł do łazienki a Iza myślała:

-  Co robić? Zostać czy uciekać...? Zamknąć oczy i dawać ? Wujek mówił:” Nie sprzedawaj się tanio” a ten palant jest napalony. Gdyby to był wujek, przytuliłaby się do niego i słuchaliby jakiejś powieści  do północy. Wujek mógł tylko raz w ciągu nocy tylko raz, nie to co jej chłopak, wiecznie nienasycony. Ale  chłopak odszedł. Znalazł dziewczynę z mieszkaniem. Kiedy się o tym dowiedziała, wpadła w szał, krzyczała, płakała, obmyślała zemstę. Czekała całą noc, ale on nie wracał, był u niej. Kiedy w końcu przyszedł, uderzyła go niespodziewanie  a on złapał jej ręce i przycisnął do ściany, Był wysoki i silny. Nie waż się!- krzyknął- bo jak ci oddam, to nie wstaniesz. To był najpiękniejszy chłopak w bidulu. Na Facebooku miał z tysiąc lajków. Wszystkie dziewczyny za nim latały. Jeszcze niedawno nie wychodził z pokoju, który zajmowała a teraz jej unikał i cały wieczór wisiał na telefonie. Złapała doniczkę i rzuciła o beton. Spadła z trzaskiem z drugiego piętra i rozsypała się. Iza chwyciła suszarkę do włosów i już miała wyrzucić, ale wstrzymała się. Przyda mi się- pomyślała. Znajdę sobie takiego, że zbieleje. A teraz patrzyła  w okno wspominając swój wybuch:

Byłam głupia. Wydawała mi się, że nie mogę bez niego żyć, że jestem niczym. A jednak żyję. 

Kiedy Andrzej wszedł do pokoju   Iza powiedziała: 

-Teraz ja wezmę prysznic. Dasz mi ręcznik?

Oczywiście -odparł. Możesz także wybrać sobie koszulkę -wskazał na szufladę w szafce nocnej.

Iza wybrała biały ręcznik i T-shirt.

Jaki porządek- powiedziała z uznaniem!

Lubię czysto- odparł krótko i wyciągnął się na łóżku w  niebieskim płaszczu kąpielowym, który kupił z poprzednią dziewczyną.

Iza długo zajmowała łazienkę. Spoglądał na zegar niecierpliwie.

Co ona tam robi...? myślał

Żyjesz...? - zapukał

Już wychodzę- odparła a po chwili weszła do pokoju w jego koszulce i krótkich bawełnianych szortach. Włosy owinęła ręcznikiem. 

Czego się napijesz?- zapytał wstając

Może być martini- odparła siadając na kanapie.

Cieszę się, że zostałaś- powiedział

Wyjął z lodówki butelkę i postawił obok na maleńkim stoliku na kółkach a potem wyjął  kieliszki ze szklanej szafki przytwierdzonej do ściany.

Iza wypiła prawie cały kielich i nerwowo przerzucała kanały: wszystkie po kolei. Znalazła znajomy film wg powieści Agaty Christie i odłożyła pilot. Usiadł obok niej ale na podłodze, na miękkiej skórze owczej. Wypił wino i nalał następny kieliszek

Masz piękne szkło- powiedziała

To ona je wybierała- odparł

Iza wiedziała o kogo chodzi. Andrzej podszedł do okna i zapalił świecę. Płomień prężył się na żołędzi.

Ciepło tu -powiedział i zdjął szlafrok. Miał na sobie krótkie i luźne gatki oraz bawełnianą koszulkę w pastelowych kolorach. Usiadł na podłodze tak samo jak poprzednio.

Jest opalony, zadbany i nie ma brzucha- pomyślała dziewczyna i zdjęła z głowy turban. Mokre włosy rozsypały się wokół głowy.

Ale jesteś piękna...powiedział biorąc jej rękę a potem rozchylił ją delikatnie i pocałował wewnątrz dłoni

Ładnie pachniesz, bardzo lubię ten zapach- powiedziała dziewczyna i poczuła się prawie bezpiecznie.

Te perfumy zawierają feromony-dodał z uśmiechem, bawiąc się jej dłonią 

Ty nawet nie wiesz,  jak mnie to cieszy... Jak mnie to cieszy, że tu jesteś- dodał 

Olbrzymi fallus migotał na oknie i spływały z niego ogromne, woskowe krople.